Jakub Böhme (Jakub Czech) urodził się w 1575 roku w Starym Zawidowie (Alt Seidenberg), a zmarł 17 listopada 1624 roku w Görlitz/ Zgorzelcu. Był mistykiem, gnostykiem i filozofem religii. Uważany jest za pierwszego niemieckiego filozofa, ponieważ tworzył swe dzieła w języku niemieckim, a nie po łacinie.

Młodego Jakuba cechował słaby stan zdrowia i nie nadawał się on do pracy na roli. Z tego powodu rodzice posłali go do wiejskiej szkoły w Zawidowie, a potem na trzyletnią naukę do szewca. Bardzo wrażliwy, uduchowiony i głęboko religijny chłopiec dojrzewał w okresie, gdy Górne Łużyce i Śląsk były centrum skupiającym uczniów Paracelusa (1493- 1541), niemieckiego lekarza, alchemika i filozofa- prekursora nowoczesnej medycyny, przedstawiciela renesansowej filozofii przyrody). Także nauki mistyków znajdowały tam wielu zwolenników i wyznawców
poszukujących odnowy duchowej.

Po tradycyjnej dwuletniej wędrówce, która wiodła młodego czeladnika szewskiego po Dolnym Śląsku, Górnych Łużycach i Północnych Czechach, Jakub Böhme osiadł w 1599 roku w Görlitz/Zgorzelcu. Uzyskał tam prawa mistrzowskie i przyjęty został do cechu szewskiego. W dniu 24 kwietnia 1599 otrzymał prawo obywatelstwa miejskiego. Tego samego dnia mistrz szewski nabył jeden z 44 kramów przy dolnym Rynku. Zapłacił za niego niebagatelną sumę 240 marek. Kram był obowiązkowym dla każdego majstra miejscem sprzedaży jego wyrobów. Akt nadania obywatelstwa nakładał obowiązki określone w kodeksie mieszczańskim. Wymagał on zawarcia małżeństwa w ciągu sześciu miesięcy od daty wpisania na listę mieszczan oraz nabycia własnego domu. Zgodnie z tymi wymogami Jakub Böhme bierze ślub w kościele św. Piotra. Pod datą 10 maja 1599 roku znajdujemy w miejskiej księdze ślubów urzędowy wpis: Jakub Böhme poślubił Katharine, córkę rzeźnika Hansa Kuntzschmanna i zdeponował trzy grajcary.